این پژوهش به ارزیابی تجمیع سرمایه، هزینه نظامی، تجمیع تسلیحات و رشد میزان تولید و خروجی یک کشور در یک مدل درون‌گرای تصادفی پرداخته است. این تحلیل نشان میدهد که رشد بیشتر (کمتر) در هزینههای نظامی خارجی منتج به رشد اقتصادی سریع‌تر (آرامتر) در کشور میزبان خواهد شد. این رخداد زمانی اتفاق میافتد که کشش جایگزینی مصرف کشور میزبان کوچک‌تر (بزرگ‌تر) باشد. همچنین زمانی که کشش جایگزینی بزرگ باشد، نوسان بیشتر در هزینههای نظامی خارجی میتواند منتج به رشد اقتصادی بیشتر در کشور میزبان شود. به‌علاوه، شوکهایی که به تولید یک کالا وارد میشود میتوانند باعث تهییج رشد اقتصادی شوند.
)